Martha Is Dead เริ่มต้นอย่างแข็งแกร่ง นำเสนอไดนามิกระหว่างพี่น้องฝาแฝด Martha และ Giulia ทันทีที่สร้างเวทีสำหรับทั้งเกม แม่ของจูเลียไม่เคยรักเธอแบบที่เธอรักมาร์ธาเลย และความสัมพันธ์นี้ หรือหากขาดเธอไป ก็ได้กลืนกินจิตวิญญาณของจูเลียมาหลายปีแล้ว หลังจากที่จูเลียพบมาร์ธาซึ่งจมน้ำตายในทะเลสาบ แม่ของเธอก็วิ่งไปโอบกอดจูเลีย โดยเข้าใจผิดคิดว่าลูกสุดที่รักของเธอเสียชีวิตไปแล้ว ในที่สุด เธอก็ได้รับความรักและความเสน่หาที่เธอต้องการมาโดยตลอด สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปเป็นสิ่งที่ไม่คาดฝัน แทบอ้าปากค้าง และฉันก็รู้สึกทึ่งกับหลักฐานในทันที น่าเสียดายที่ Martha Is Dead กลายเป็นงานที่น่าเบื่ออย่างรวดเร็ว
ฉันรู้สึกขัดแย้งกับรูปแบบการเล่นในขณะที่ฉันเริ่มสำรวจวิลล่าของครอบครัว Giulia การเดินให้ความรู้สึกเหมือนเดินลุยโคลน ซึ่งน่าหงุดหงิดเป็นพิเศษเพราะเกมนี้เกี่ยวกับการเดินไปรอบๆ และโต้ตอบกับสิ่งของต่างๆ เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในบางครั้ง คุณวิ่งผ่านสถานการณ์ที่เหมือนฝันที่อธิบายได้ไม่ดี หรือเข้าร่วมในมินิเกมง่ายๆ เช่น การใช้กล้องและรูปถ่ายเพื่อรวบรวมคำตอบว่าใครอยู่ที่ทะเลสาบในคืนที่มาร์ธาเสียชีวิต อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ คุณต้องเดินเยอะและมองดูสิ่งต่างๆ เป็นจำนวนมาก สถานการณ์หนึ่งทำให้คุณหลีกเลี่ยงศัตรู ซึ่งเพิ่มความตึงเครียดที่ฉันหวังว่าจะมีมากขึ้นในพื้นที่อื่นๆ ของเกม แต่เนื่องจากสิ่งที่คุณทำส่วนใหญ่คือการเดิน
ที่เลวร้ายไปกว่านั้น การโต้ตอบกับสิ่งของก็เป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่ายเช่นกัน การกดที่ปุ่มนิ้วหัวแม่มือขวาจะเผยให้เห็นวัตถุแบบโต้ตอบ ซึ่งสร้างความรำคาญอย่างรวดเร็วเนื่องจากสัญลักษณ์บนหน้าจอจะหายไปภายในไม่กี่วินาที เป็นผลให้ฉันกดนิ้วหัวแม่มือขวาซ้ำแล้วซ้ำอีก ราวกับว่าจะทำให้ความรำคาญนี้กลายเป็นสิ่งกีดขวางที่ใหญ่กว่านั้น บางครั้งการควบคุมก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง แทนที่จะโต้ตอบกับวัตถุโดยการเหนี่ยวไก คุณต้องกด A อย่างอธิบายไม่ถูก ความหงุดหงิดเหล่านี้ควบคู่ไปกับข้อบกพร่องในการหยุดความคืบหน้าเริ่มฉีกความสนใจครั้งแรกที่ฉันรู้สึกในระหว่างการเปิดออก
การมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งของบางอย่าง เช่น จดหมายหรือร่างของพี่สาวที่ตายไปแล้วจะนำไปสู่วัตถุประสงค์ข้างเคียง ไม่มีสิ่งใดที่มีส่วนร่วมเท่ากับความลึกลับหลัก แต่มีการสัมผัสด้านข้างจำนวนหนึ่งซึ่งมีประโยชน์ เหมือนกับที่ฉันพบปั๊มยางเพื่อปลดล็อกจักรยานที่ทำให้การเดินทางรอบวิลล่าเร็วขึ้นเล็กน้อย สำหรับบางคน ฉันต้องใช้กล้องในเกมที่สามารถประดับด้วยอุปกรณ์เสริมที่เปลี่ยนวิธีการใช้กล้องและสกิน ซึ่งเป็นของสะสมที่เป็นเครื่องสำอางล้วนๆ ฉันสนุกกับการใช้กลไกต่างๆ ในการโฟกัส ระยะทาง ประเภทเลนส์ และอื่นๆ ของกล้อง เช่น ต้องใช้ d-pad เพียงเล็กน้อยเพื่อให้ภาพอยู่ในโฟกัส ฉันดีใจที่กล้องเป็นส่วนสำคัญของวัตถุประสงค์หลักเช่นกัน ห้องมืดของเกมซึ่งมอบหมายให้ฉันพัฒนารูปถ่ายในแบบที่เหมือนจริงแบบเก่าโดยใช้ตัวจับเวลาและตัวควบคุมที่เกาะติด
